21 mar Spółka partnerska
Sposób powstania, prowadzenia i zakończenia działalności spółki partnerskiej regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych. Spółką partnerską jest spółka osobowa, utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu, przy czym może ona zostać zawiązana w celu wykonywania więcej niż jednego wolnego zawodu.
Partnerami w spółce partnerskiej mogą być jedynie osoby fizyczne, uprawnione do wykonywania następujących zawodów:
– adwokata,
– aptekarza,
– architekta,
– inżyniera budownictwa,
– biegłego rewidenta,
– brokera ubezpieczeniowego,
– doradcy podatkowego,
– maklera papierów wartościowych,
– doradcy inwestycyjnego,
– księgowego,
– lekarza,
– lekarza dentysty,
– lekarza weterynarii,
– notariusza,
– pielęgniarki,
– położnej,
– fizjoterapeuty,
– radcy prawnego,
– rzecznika patentowego,
– rzeczoznawcy majątkowego,
– tłumacza przysięgłego.
Spółka partnerska powstaje ona z chwilą wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Jednakże przed dokonaniem wpisu niezbędne jest zawarcie umowy spółki. Umowa spółki jawnej musi być zawarta na piśmie. Umowa spółki powinna zawierać co najmniej określenie wolnego zawodu wykonywanego przez partnerów w ramach spółki, przedmiot działalności spółki, imiona i nazwiska partnerów ponoszących nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony, wskazanie wkładów wnoszonych przez partnerów i ich wartość oraz firmę (nazwę) i siedzibę spółki, przy czym firma powinna zawierać nazwisko co najmniej jednego partnera, dodatkowe oznaczenie „i partner” bądź „i partnerzy” albo „spółka partnerska” oraz określenie wolnego zawodu wykonywanego w spółce.
Spółka partnerska powstaje ona z chwilą wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Jednakże przed dokonaniem wpisu niezbędne jest zawarcie umowy spółki. Umowa spółki jawnej musi być zawarta na piśmie. Umowa spółki powinna zawierać co najmniej określenie wolnego zawodu wykonywanego przez partnerów w ramach spółki, przedmiot działalności spółki, imiona i nazwiska partnerów ponoszących nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony, wskazanie wkładów wnoszonych przez partnerów i ich wartość oraz firmę (nazwę) i siedzibę spółki, przy czym firma powinna zawierać nazwisko co najmniej jednego partnera, dodatkowe oznaczenie „i partner” bądź „i partnerzy” albo „spółka partnerska” oraz określenie wolnego zawodu wykonywanego w spółce.
Partnerzy mogą wnieść do spółki wkłady pieniężne lub niepieniężne, w tym także w postaci świadczeń na rzecz spółki w postaci świadczenia pracy lub usług.
Każdy z partnerów ma prawo reprezentować spółkę samodzielnie, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Pozostali partnerzy mogą pozbawić partnera prawa reprezentowania spółki jedynie z ważnych powodów uchwałą powziętą większością trzech czwartych głosów w obecności co najmniej dwóch trzecich ogólnej liczby partnerów. Ponadto umowa spółki może przewidywać surowsze wymogi powzięcia uchwały.
Każdy z partnerów jest uprawniony do podejmowania czynności nieprzekraczających zakresu zwykłego zarządu, chyba że którykolwiek z pozostałych partnerów sprzeciwi się jej wykonaniu – w takim wypadku wymagana jest zgoda partnerów wyrażona w formie uchwały. Z kolei w sprawach przekraczających zakres zwykłych czynności spółki wymagana jest zgoda wszystkich partnerów, w tym również partnerów wyłączonych od prowadzenia spraw spółki.
Różnicą w stosunku do spółki jawnej w zakresie zarządzania spółką jest możliwość powierzenia przez partnerów w umowie spółki prowadzenia spraw i reprezentowania spółki zarządowi. W takim wypadku nie stosuje się przepisów dotyczących reprezentowania spółki przez każdego z partnerów. W przypadku, gdy partnerzy postanowią o powierzeniu prowadzenia sprawa spółki zarządowi do zasad jego działania i odpowiedzialności zastosowanie znajdą przepisy Kodeksu spółek handlowych dotyczące zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.
Każdy z partnerów ma prawo do udziału w zysku oraz uczestniczy w stratach niezależnie od rodzaju i wartości wkładu, przy czym nie uczestniczy on w stratach powstałych w związku z wykonywaniem zawodu przez pozostałych partnerów. Partner ma prawo do żądania podziału i wypłaty zysku z końcem roku obrotowego, chyba że spółka poniosła stratę. Partnerowi przysługuje również uprawnienie do żądania wypłaty odsetek w wysokości 5% od swojego udziału kapitałowego.
Spółka partnerska może powołać prokurenta na podstawie uchwały wszystkich partnerów mających prawo prowadzenia spraw spółki. Każdy ze partnerów może odwołać prokurenta w każdym momencie.
Partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki, które powstały w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów wolnego zawodu w spółce ani również za zobowiązania spółki będące następstwem działań lub zaniechań osób zatrudnionych przez spółkę na podstawie umowy o pracę lub innego stosunku prawnego, podlegających kierownictwu innego partnera przy świadczeniu usług związanych z przedmiotem. Za pozostałe zobowiązania spółki partner odpowiada całym swoim majątkiem, przy czym analogicznie do odpowiedzialności wspólnika spółki jawnej jego odpowiedzialność jest subsydiarna, to jest ponosi on odpowiedzialność jedynie w przypadku, gdy wierzyciele nie zostaną zaspokojeni z majątku spółki.
Umowa spółki ulega rozwiązaniu w następujących przypadkach:
1) gdy nadejdą przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2) gdy partnerzy podejmą jednomyślną uchwałę o jej rozwiązaniu,
3) w momencie ogłoszenia upadłości spółki,
4) w momencie utraty przez wszystkich partnerów prawa do wykonywania wolnego zawodu,
5) na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu,
6) w przypadku ogłoszenia upadłości partnera,
7) w przypadku śmierci partnera,
8) na skutek wypowiedzenia umowy spółki przez partnera lub wierzyciela partnera.
Należy przy tym wskazać, że w przypadku gdy w spółce pozostaje jeden partner lub gdy tylko jeden partner posiada uprawnienia do wykonywania wolnego zawodu związanego z przedmiotem działalności spółki, spółka ulega rozwiązaniu najpóźniej z upływem roku od dnia zaistnienia któregokolwiek z tych zdarzeń.
Partnerzy mogą ustalić w umowie spółki lub w drodze uchwały, że pomimo śmierci lub ogłoszenia upadłości partnera spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi partnerami.
W przypadku utraty przez partnera uprawnień do wykonywania wolnego zawodu, powinien on wystąpić ze spółki najpóźniej z końcem roku obrotowego, w którym utracił prawo wykonywania wolnego zawodu.
Jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, Partner może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego. Wypowiedzenia dokonuje się w formie pisemnego oświadczenia, które należy złożyć pozostałym partnerom albo partnerowi uprawnionemu do reprezentowania spółki. Wierzyciel partnera może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego, nawet gdy umowa spółki była zawarta na czas oznaczony, jeżeli w ciągu ostatnich sześciu miesięcy przeprowadzono bezskutecznie egzekucję z ruchomości partnera.
W przypadku rozwiązania umowy spółki należy przeprowadzić jej likwidację, chyba że partnerzy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności. W związku z faktem, że do spółki partnerskiej stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu spółek handlowych dotyczące spółki jawnej należy wskazać, że procedura zakończenia działalności spółki partnerskiej bez likwidacji jest analogiczna do stosowanej w spółce jawnej. Opis procesu zakończenia działalności spółki jawnej bez przeprowadzania likwidacji zawarto we wpisie pt. „Rozwiązanie spółki jawnej bez likwidacji” (https://www.warszawakancelaria.pl/rozwiazanie-spolki-jawnej-bez-likwidacji/ ).
Likwidatorami spółki partnerskiej są wszyscy partnerzy. Partnerzy mogą powołać na likwidatorów tylko niektórych spośród siebie, jak również osoby spoza swego grona. Uchwała wymaga jednomyślności, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.
Likwidatorzy sporządzają bilans na dzień rozpoczęcia i zakończenia likwidacji.
Z majątku spółki spłaca się zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między partnerów stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się partnerom udziały. Nadwyżkę dzieli się między partnerów w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku.
Jeżeli majątek spółki nie wystarcza na spłatę udziałów i długów, niedobór dzieli się między partnerów stosownie do postanowień umowy, a w ich braku – w stosunku, w jakim partnerzy uczestniczą w stracie. W przypadku niewypłacalności jednego z partnerów, przypadającą na niego część niedoboru dzieli się między pozostałych partnerów w takim samym stosunku.
Likwidatorzy powinni zgłosić zakończenie likwidacji i złożyć wniosek o wykreślenie spółki z rejestru. Rozwiązanie spółki następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru. W przypadku upadłości spółki jej rozwiązanie następuje po zakończeniu postępowania upadłościowego, z chwilą wykreślenia z rejestru.